فریدریش نیچه و گزین گویه هایش

کتابی را چه سود اگر ما را فراسوی همه کتاب ها نبرد.

کتابی از این دست را نباید ا زآغاز تا پایان خواند، که می باید بخشی ا زآن را به ویژه در گشت و گذار و در سفر گشود؛ آدمی باید بتواند پیوسته در آن سر فرو برد و از آن سر برآورد و هیچ چیز عادی پیرامون خود نیابد.

آن که با هیولا می ستیزد، باید بپاید که خود در این میانه هیولا نشود. اگر دیرزمانی در مغاکی چشم بدوزی، آن مغاک نیز در تو چشم خواهد دوخت.

آنچه از سر عشق رخ می دهد، همواره فراسوی نیک و بد انجام می گیرد.

آدمی هرچه بیشتر خود را راه برد، دیگران کمتر اورا راه خواهند برد.